Εν εξελίξει....14-15/11/09

Σπήλαιο Δρακονέρας-30/08/09

Ένα σπήλαιο με έντονο λαογραφικό αποτύπωμα όπως μαρτυρά και το όνομά του. Στο σπήλαιο κατοικούσε σύμφωνα με την παράδοση κάποιος δράκος, ενώ κατά την αρχαιότητα εως και πιο σύγχρονες εποχές το νερό του σπηλαίου χρησιμοποιείτο από τους κατοίκους.

Ξεκινώντας κάπως αργά στην διάρκεια της μέρας ο Φάνης Έλληνας, ο Θανάσης Ξανθόπουλος και ο γράφων βρέθηκαν να κουβαλούν τα υλικά για την κατάβαση και υποβρύχια εξερεύνηση του σπηλαίου. Το υποβρύχιο τμήμα του σπηλαίου εξελίσσεται προς δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Η είσοδος στην μία από αυτές είναι πραγματικά στενή και τα καταδυτικά υλικά μετά βίας περνούν ενώ η ορατότητα είναι πολύ περιορισμένη.
Άλλη μια σπηλαιολογική ¨εκρεμμότητα ¨ είχε λάβει τέλος χαρίζοντάς μας ικανοποίηση και γνώση .

Οι φωτογραφίες είναι του Θανάση Ξανθόπουλου.

Παγκόσμιο Συνέδριο Σπηλαιολογίας: Kerrville - Texas, 19-26/07/09

Στις 17 Ιουλίου έφτασα στο San Antonio όπου και παρέμεινα μέχρι τις 19 του μηνός. Η πόλη είναι απρόσμενα ασφαλής και μπορείς να κυκλοφορείς άνετα ακόμα και βραδυνές ώρες. Το ποτάμι του San Antonio δίνει χρώμα στην πόλη και αξίζει η πανέμορφη βόλτα παράλληλα στις όχθες του, η Paseo del Rio ( riverwalk ).

Στο Kerrville έφτασα με λεωφορείο και αμέσως αντιλήφθηκα πως βρίσκομαι σε μια μικρή επαρχιακή κωμόπολη όπου θα έχω πρόβλημα μετακίνησης... Οι αποστάσεις ήταν πραγματικά μεγάλες για να περπατηθούν, ιδιαίτερα με τις θερμοκρασίες που επικρατούσαν. Μου φάνηκε ακόμα περίεργο πως δεν υπήρχαν Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και όλοι ¨βολεύονταν¨ με τα τεράστια pick-up ή με τα θηριώδη τετρακίνητα ΙΧ τους.

Ο χώρος όπου πραγματοποιήθηκε το συνέδριο (τέταρτο παγκόσμιο που συμμετείχα) ήταν το πανεπιστήμιο Schreiner που βρισκόταν λίγα μίλια έξω από την πόλη. Η οργάνωση του συνεδρίου ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Το φαγητό ήταν τυπικά αμερικάνικο κάτι που προσωπικά δεν με ενόχλησε καθόλου. Σχεδόν όλοι που συμμετείχαν (ακόμα και οι οδηγοί των vans για τα ξενοδοχεία) ήταν εθελοντές σπηλαιολόγοι από διάφορα μέρη των ΗΠΑ. Φιλικότατοι, φιλότιμοι και πρόθυμοι όλοι μου άφησαν πολύ καλή εντύπωση.

Οι εργασίες, οι συναντήσεις και τα workshops πολλά ,κάποια όμως έδιναν πραγματικά "συμπυκνωμένη" γνώση. Ίσως το σημαντικότερο που αποκόμισα είναι πως κατάλαβα, αυτή την φορά σε βάθος, ότι στο εξωτερικό το επίπεδο της σπηλαιολογίας και όλων των δραστηριοτήτων που αυτή εμπεριέχει είναι πολύ προωθημένα και γίνονται πραγματικά "Μεγάλα Πράγματα". Λυπηρό το ότι στην Ελλάδα οι τάχα μπροστάρηδες και ειδικοί δεν έχουν ιδέα τι γίνεται έξω από την Ψωροκώσταινα (ή μήπως ξέρουν και απλά αρκούνται στην μετριότητά τους;) . Τα στοιχήματα μπαίνουν με τον ίδιο σου τον εαυτό για να γίνεις καλύτερος και όχι παραφυλώντας πίσω από την πόρτα για να βάλεις τρικλοποδιά.

Με τα άλλα μέλη της ΕΣΕ τον Μάρκο Βαξεβανόπουλο και την Κωνσταντίνα Αρετάκη καθώς και με τον Δρ. Νίκο Πουλιανό της Ανθρωπολογικής Εταιρείας όπως ήταν φυσικό γίναμε μια παρέα.

Η παρέα θα είναι σίγουρα μεγαλύτερη το 2013 στο συνέδριο στην Τσεχία.

Στο επανιδείν...

Σπηλαιοβάραθρο Χελιδορέας-6/6/09 (Ομάδα Σπηλαιοδιάσωσης)

Δρακόσπηλιά Παρνασσού-30/5/09

Συμμετείχαν στην αποστολή: Αντωνόπουλος Δημήτρης, Κιοσέογλου Χρήστος, Ξανθόπουλος Θανάσης και ο σπηλαιολογικός μας μέντορας Κίρδης Σταμάτης

Πρόπαντη Βαλτεσινίκου Αρκαδίας-16/5/09

Η Αρκαδία υπεργείως και υπογείως μας ενθουσιάζει.Αρκετό καιρό είχαμε στο μυαλό μας την συγκεκριμένη σπηλιά και τελικά έφτασε το πλήρωμα του χρόνου...Ύστερα από ένα κατέβασμα 50 μ. βρεθήκαμε σε μια αίθουσα εντυπωσιακών διαστάσεων και όμορφου στολισμού σε κάποια σημεία.Σίγουρα πρόκειται για ένα σπήλαιο που αξίζει τον κόπο να επισκεφτείς και να φωτογραφήσεις.

ο Θανάσης Ξανθόπουλος φωτίζοντας προς τον φακό της φωτογραφικής μηχανής

Σπηλαιοβάραθρο Καλιακουδότρυπα Λουσών Καλαβρύτων(ΑΣΜ 1930)-5/4/09

Για άλλη μια φορά βρεθήκαμε να ακολουθούμε τα βήματα της Α.Πετροχείλου και του Ι.Ιωάννου λίγο έξω από την περιοχή των Κάτω Λουσών.Το βάραθρο 16.5 μέτρων είναι περιμετρικά καλυμμένο με βρύα που σε συνδιασμό με το φυσικό φως δημιουργούν μια ονειρική εικόνα.Σε πολλά σημεία το σπήλαιο έχει σταλακτιτικό στολισμό, γκουρ και μικρές λίμνες.

Graspilea-Οχτωνιάς Καρυστίας Ευβοίας-11/1/09

Το σπήλαιο εξερευνήθηκε το 1975 από τον αείμνηστο Θ.Σκούρα.Είναι από τα μεγάλα οριζόντια και γνωστό από την αρχαιότητα,ενώ συνδέεται άμεσα ιστορικά με το κάστρο της περιοχής.Από το όνομα του οχυρού βαφτίστηκε και η σπηλιά.


ρίζα που ξεπροβάλλει μέσα από ένα σπασμένο σταλακτίτη

Από αυτό το πέρασμα οδηγούμαστε στις μεγάλες αίθουσες του σπηλαίου.Για την ιστορία να αναφέρουμε πως την πρώτη φορά που επισκεφτήκαμε την Graspilea,λόγω πίεσης χρόνου,αυτό το πέρασμα δεν το βρήκαμε ποτέ ... μελετώντας έπειτα την χαρτογράφηση του Σκούρα διαπιστώσαμε πως δεν είχαμε δει ούτε την μισή σπηλιά.

Κάρκανος Παύλου-Βοιωτίας-6/1/2009

Πρώτη εξερεύνηση του χρόνου με τον Θανάση Ξανθόπουλο για άλλη μια χρονιά !Το βάραθρο μεγάλου βάθους, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αποδείχτηκε αντάξιο των προσδοκιών μας,φτάνοντας μετά βίας τα 8 μέτρα κατακόρυφης κατάβασης.





Φτάνοντας στην πρώτη αίθουσα του σπηλαίου συναντάμε κάποιο σταλακτιτικό στολισμό με έντονη σταγονοροή,καθώς και ίχνη λαθρανασκαφής.








Στο τέλος δεξιά του πρώτου αυτού θαλάμου, εκτιμώμενης έκτασης περίπου 50 τ.μ, μέσα από ένα στενό πέρασμα, οδηγούμαστε σε έναν δεύτερο 6-7 τ.μ. Σε αυτόν τον θάλαμο ένιωσα δύσπνοια. Ξαναμπήκα και σιγουρεύτηκα πως δεν υπήρχε κάποια συνέχεια του σπηλαίου και η δύσπνοια επανήλθε.Και ο Θανάσης μπαίνοντας ένιωσε επίσης δυσφορία.Τα οστά προβάτου που υπήρχαν εκεί ίσως να ήταν ένδειξη πως ο εγκλωβισμένος αέρας περιείχε προ'ι'όντα αποσύνθεσης, πιθανότατα μονοξείδιο του άνθρακα.









Ο σκελετός προβάτου βρισκόταν σε ένα στρογγυλό λάκκο(πρώτος θάλαμος) ενώ υπήρχαν ίχνη καύσης (!)



Είχαμε την πληροφορία πως αυτή η σπηλιά οδηγούσε σε ένα κοντινό εκκλησάκι αλλά...για άλλη μια φορά ¨χαλάσαμε¨ έναν ωραίο λα'ι'κό θρύλο.