Πρώτη εξερεύνηση του χρόνου με τον Θανάση Ξανθόπουλο για άλλη μια χρονιά !Το βάραθρο μεγάλου βάθους, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αποδείχτηκε αντάξιο των προσδοκιών μας,φτάνοντας μετά βίας τα 8 μέτρα κατακόρυφης κατάβασης.
Φτάνοντας στην πρώτη αίθουσα του σπηλαίου συναντάμε κάποιο σταλακτιτικό στολισμό με έντονη σταγονοροή,καθώς και ίχνη λαθρανασκαφής.
Στο τέλος δεξιά του πρώτου αυτού θαλάμου, εκτιμώμενης έκτασης περίπου 50 τ.μ, μέσα από ένα στενό πέρασμα, οδηγούμαστε σε έναν δεύτερο 6-7 τ.μ. Σε αυτόν τον θάλαμο ένιωσα δύσπνοια. Ξαναμπήκα και σιγουρεύτηκα πως δεν υπήρχε κάποια συνέχεια του σπηλαίου και η δύσπνοια επανήλθε.Και ο Θανάσης μπαίνοντας ένιωσε επίσης δυσφορία.Τα οστά προβάτου που υπήρχαν εκεί ίσως να ήταν ένδειξη πως ο εγκλωβισμένος αέρας περιείχε προ'ι'όντα αποσύνθεσης, πιθανότατα μονοξείδιο του άνθρακα.
Ο σκελετός προβάτου βρισκόταν σε ένα στρογγυλό λάκκο(πρώτος θάλαμος) ενώ υπήρχαν ίχνη καύσης (!)
Είχαμε την πληροφορία πως αυτή η σπηλιά οδηγούσε σε ένα κοντινό εκκλησάκι αλλά...για άλλη μια φορά ¨χαλάσαμε¨ έναν ωραίο λα'ι'κό θρύλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου